Aramasın Gözler

bugün yatağımda son gecem, evimde, şehrimde son günüm, son saatlerim... Yarın gece ayrılıyorum buradan, Isparta'ya gidiyorum. Canciğer iki arkadaşımı asker ocağına gönderene kadar gideceğime inanmıyordum, düşünmüyordum bile. Son bir ay içinde akraba davetlerinden, tertiplerle eğlenmekten, adetlerimizden, gelenek göreneklerimizden dolayı doğru düzgün arkadaşlarımla buluşamadım. Her gün aradınız, görüşmek istediniz, benimle birlikte eğlenmek istediniz ama size katılamadım, önce özür dilerim sonra her şey için teşekkür ederim. Kimseye kırgın, dargın değilim. Bir kaç kişi var ki, her ne kadar görüşmesek de, onlar bana küsmüş olsa da onların yeri bambaşka yüreğimde. Burayı okuyacaklardır hepinizi seviyorum.

- anne, baba siz de okuyacaksınız biliyorum, hakkınızı ödeyemem. Sizin gözünüzde hala ufacık bir çocuğum ama bakın büyüdüm asker oldum, gurur duyun oğlunuzla :) ellerinizden öpüyorum.

ee blog ben yokken başının çaresine bakacaksın artık! okuyucuların, sevenlerin, ısrarla yorum yazanların var. Hepsine teşekkürler, 15 ay sonra görüşmek üzere inşallah.